strongwilledkids

  • Ze durfde weer in de ballenbak!

    Ze durfde weer in de ballenbak!!

    Begin januari was mijn man met onze dochter naar de pannenkoekenboot geweest.  Samen,  want Ruben en ik lusten geen pannenkoeken. 😅

    Het was vrij rustig op die boot en ze zijn samen ook nog even boven op het dek gaan kijken.

    Gelijk even plassen, want de vaart was bijna ten einde. Enthousiast als mijn dochter is zei ze “pap, ik ga nog even in de ballenbak!”

    Dat is goed. Ik was mijn handen en kom eraan.

    Toen mijn man zijn handen stond af te drogen hoorde hij een keiharde gil en wist genoeg! Wat je hierbij moet weten is dat het een grote klep is, omdat de ballenbak in het ruim van het schip is en dus alleen met een zware klep te openen is.

    Ons meisje hadden ze opgesloten in de ballenbak! De vrouw die daar werkte had hem dicht gedaan en niet gekeken of er nog iemand in zat, omdat ze weer bijna bij de wal waren.

    Onze dochter had het heel goed opgelost door heel hard te gaan gillen en zelfs de naam “Dennis” te roepen, want er waren meerdere papa’s, zo zei ze later zelf. Gelukkig was mijn man er heel snel bij, maar het was voor haar natuurlijk een heel vervelend en traumatisch moment!

    Heel lang heeft ze niet meer gedurfd en zag je gelijk de angst bij haar.

    We hebben haar steeds voorzichtig gevraagd of we niet nog een keertje met elkaar naar de pannenkoekenboot zouden gaan. Maar steevast zei ze:”nee! Ik wil niet meer naar de pannenkoekenboot!”

    Uiteindelijk merkte ik dat ze ook niet meer zelf naar een vreemde wc wilde. Want wat als de die deur ook niet meer open zou krijgen en ze er ook niet onderdoor zou kunnen?

    Gelukkig heb ik nu de kennis om met de biotensor het stukje loskoppelen. En er zat inderdaad een emotionele blokkade op dat stuk!

    Na een paar dagen vroegen wij of ze het leuk vond om met ons en opa en oma naar de pannenkoekenboot te gaan en ze zei : jaa! Maar dan blijft er wel altijd iemand bij mij toch?

    We zijn afgelopen weekend geweest en zodra de ballenbak open ging, ging ze samen met haar broer erin. Eerst moest ik nog blijven kijken, maar ze is uiteindelijk zelfs even alleen erin geweest!

    Wauw! Wat fijn dat ik inmiddels een tool heb om de trauma stukjes te verwerken!❤️.     En boven alles, dat zij er geen last meer van heeft!

    Benieuwd of ik wat voor jou kan betekenen? Je mag me altijd een de sturen!

    Liefs Rianne!

  • De strijd in de auto.

    Sommige van jullie weten dat onze kinderen een scholen wissel hebben gehad in 2022.
    Onze kinderen pasten niet meer in het schoolsysteem bij ons op het dorp en vooral mijn zoon liep daar erg in vast.

    Inmiddels zitten ze goed op hun plekje in Wassenaar. Maar dit betekent voor mij elke dag brengen en halen. De kids zijn inmiddels nu zo groot dat ze zonder zitverhoger en stoeltje hoeven te zitten en dan is het natuurlijk super cool om voorin te mogen zitten.

    Nou dacht ik dat we daar een redelijk schema in hadden met elkaar. Totdat de jongste had gezegd dat de oudste wel twee keer mocht de volgende dag. Je voelt hem natuurlijk al aankomen. De volgende dag zei onze dochter: ” Nee, dat heb ik niet gezegd en ik ga nu gewoon voorin”. Dit werd natuurlijk een lekkere strijd ‘s ochtends, waarbij ik mijn geduld uiteindelijk ook verloor, want we hadden geen tijd om dit rustig op te lossen met twee koppige kinderen.

    Uiteindelijk heb ik ‘s middags met ze gezeten en gevraagd hoe we dit nou kunnen oplossen dat het voor hun allebei duidelijk was. We kwamen tot de conclusie dat het makkelijker was om gewoon aan te houden dat de ene de heenweg voorin gaat zitten en de ander de terugweg. Opgelost zou je denken toch?

    Maar wie deze kinderen een beetje kent hebben altijd nog wel een maar…..
    En die was er nu dus ook. Want onze hond zit de terugweg altijd op schoot of ligt bij de voeten bij degene die voorin zit. En dat was in dit geval mijn zoon. En dat vond zijn zusje dan weer niet eerlijk, want die wilde ook dat Guus bij haar kon zitten.

    Zodoende hebben wij met elkaar een contract opgesteld met regels. Haha.
    1. In de ochtend en middag heb je ene vaste plek;
    2. Komt er een vriendje of vriendinnetje mee? Dan zit je achterin ongeacht je officiële plek.
    Dit betekent dus ook niet de volgende dag 2 keer voorin;
    3. Eke maand wissel je een maand lang van ochtend en middag plek;
    4. Mei maken we af zoals het was.
    Eind juni opnieuw bekijken hoe jullie het vonden.

    Deze hebben ze allebei dus moeten tekenen en heb ik op een zichtbare plek opgehangen, zodat ze hieraan herinnert worden.
    Sindsdien hebben we geen gekibbel en is het gewoon duidelijk waar ze zitten.

    Dit kun je met meerdere dingen zo doen waar je altijd discussie over hebt in het gezin. Bedtijd is soms ook zo’n dingetje. Met welke leeftijd je weer iets later naar bed mag.
    Praat er met elkaar over en maak samen duidelijke afspraken.  Als je zo oud ben , dan ga je zo laat naar bed. Dan is het duidelijk en weten de kids het ook.

× Neem contact op via WhatsApp