NEI

  • Wil jij weten wat je fysieke klacht jou wil vertellen?

    Hoe emoties invloed kunnen hebben op je lichaam.

    Veel lichamelijke klachten, zoals ziektes, pijn of ontstekingen, komen vaak voort uit emotionele pijn die niet goed is verwerkt. Wist je dat een emotie eigenlijk maar 90 seconden duurt? Als je iets meemaakt, vindt er een proces in je hersenen plaats dat 90 seconden aanhoudt.

    De Amerikaanse hersenonderzoeker Jill Bolte Taylor ontdekte dat, als je een emotie volledig voelt, je lichaam het na 90 seconden loslaat. Wat je daarna nog voelt, komt door je gedachten. Het is alsof je geest probeert controle te houden over de emotie. Als je jezelf verzet tegen die emotie, blijft je lichaam die opnieuw ervaren, en dat kan zelfs je gezondheid beïnvloeden.

    Dit betekent dat elke emotie, zoals angst of boosheid, maar 90 seconden duurt. Alles wat je daarna voelt, is een keuze. Als je die emotie niet toelaat en verwerkt, kan het zich vastzetten in je lichaam. Hierdoor ontstaan niet alleen psychische, maar ook lichamelijke klachten. Dit kan uiteindelijk tot ziektes leiden, omdat je lichaam probeert je aandacht te trekken voor wat emotioneel niet goed zit.

    Hieronder staan een aantal lichamelijke klachten en de mogelijke emotionele betekenis erbij:

    • Aambeien: Moeite met loslaten, onderdrukte emoties.
    • Abces: Opgekropte emoties die naar buiten willen.
    • Achillespeesontsteking: Je voelt je slachtoffer, komt niet vooruit.
    • Ademhaling: Balans tussen ruimte voor jezelf en voor anderen.
    • Aderverkalking: Liefde voor jezelf is geblokkeerd, angst om jezelf te laten zien.
    • Aften: Boosheid die je niet uit.
    • Allergie: Afkeer van iets of iemand.
    • Alzheimer: Bang voor ouderdom, geen verantwoordelijkheid willen nemen.
    • Amandelontsteking: Angst en boosheid om wat je moet accepteren.
    • Angina pectoris: Te veel spanning, te weinig ruimte voor jezelf.
    • Anorexia: Je voelt je waardeloos, wilt voldoen aan anderen, angst voor misbruik.
    • Armen: Handelen en geven.
    • Armproblemen: Twijfel tussen vasthouden en loslaten, of te veel willen doen.
    • Artritis: Je bent hard en streng voor jezelf.
    • Astma: Je voelt je verstikt, onzeker en overbeschermd.
    • Baarmoederproblemen: Onzekerheid over vrouwelijkheid, behoefte aan vrijheid.
    • Bindvliesontsteking: Agressie tegen iets wat je niet kunt hanteren.
    • Blaasontsteking: Moeite met loslaten, boosheid richting partner of ouders.
    • Blauwe plekken: Schuld of kwaadheid naar jezelf.
    • Blindedarmontsteking: Vertrouw je niet op jezelf, maar op anderen.
    • Bloedproblemen: Levensenergie en liefde.
      • Bloedarmoede: Je voelt je zwak en niet waardevol.
      • Hoge bloeddruk: Onderdrukte gevoelens.
      • Lage bloeddruk: Te veel controle, te streng voor jezelf.
    • Boulimia: Zelfafkeer, leegte vullen.
    • Borstkanker: Moeite om voor jezelf te leven, angst voor eenzaamheid.
    • Botbreuken: Wil uitbreken, maar durft niet.
    • Braken: Afkeer van iets of iemand.
    • Brandwonden: Opgekropte kwaadheid die je verteert.
    • Bronchitis: Onderdrukte boosheid en onmacht.
    • Coma: Ontsnapping aan het leven, machteloosheid.
    • Constipatie: Moeite met loslaten van het verleden en controlebehoefte.
    • Darmproblemen: Moeite met het verwerken van negatieve emoties.
    • Diabetes: Schreeuw om liefde en warmte, wantrouwen.
    • Diarree: Vluchtgedrag, angst voor moeilijke situaties.
    • Duizeligheid: Verward door invloeden van buitenaf.
    • Eczeem: Zelfkritiek en behoefte aan bevrijding.
    • Eelt: Te hard voor jezelf, angstige gedachten.
    • Eierstokken, cysten: Vasthouden aan pijnlijke herinneringen.
    • Elleboogproblemen: Gevoel geblokkeerd te zijn in je handelen.
    • Enkelproblemen: Moeite met je eigen weg kiezen.
    • Epilepsie: Onderdrukte woede en angst, aandacht vragen.
    • Frigiditeit: Angst en schuld rond seks.
    • Galstenen: Versteende woede en frustratie.
    • Geeuwen: Verveling en afsluiting tegen prikkels.
    • Geheugenverlies: Je wilt een pijnlijk verleden vergeten.
    • Gezicht: Hoe je jezelf aan de wereld presenteert.
      • Gezwollen: Opgeblazen gevoel van eigenwaarde.
      • Geschonden: Angst dat je negatieve eigenschappen worden gezien.
    • Griep: Verlangen naar rust, gevoel dat je niet voldoet.
    • Handproblemen: Moeite met aanpakken of loslaten.
      • Koude handen: Moeite om liefde te geven.
      • Zwetende handen: Angst of spanning.
    • Haaruitval: Te veel angst en onzekerheid.
    • Hartproblemen: Te weinig vreugde en liefde voor jezelf.
    • Heesheid: Angst om je mening te geven.
    • Herpes: Onderdrukte schuld en schaamte.
    • Hernia: Te veel druk op jezelf leggen om te presteren.
    • Hoofdpijn: Te veel piekeren en zelftwijfel.
    • Hooikoorts: Moeite met jezelf openstellen en nieuwe mogelijkheden accepteren. Leven volgens vaste patronen.
    • Huiduitslag: Gevoelens van onzekerheid en kwetsbaarheid. Een afkeer van jezelf of je identiteit.
    • Huidkanker: Emotionele onderdrukking, een diepe angst voor kritiek en afhankelijkheid van anderen voor je zelfbeeld.
    • Hyperventilatie: Angst en weerstand tegen verandering, en een fundamenteel wantrouwen in het leven.
    • Jeuk: Het gevoel dat je vastzit en dat je creativiteit onderdrukt wordt. Onvermogen om vooruit te komen.
    • Kaakproblemen: Opgekropte woede en teleurstelling over niet aan verwachtingen voldoen, maar te bang om actie te ondernemen.
    • Kanker: Opgehoopte wrok of verdriet, diepgewortelde trauma’s en een gevoel van vervreemding van jezelf en de wereld.
    • Keelpijn: Moeite met voor jezelf opkomen en je stem laten horen.
    • Knieproblemen: Onbuigzaamheid, trots en een gebrek aan bereidheid om toe te geven of te veranderen.
    • Koorts: Opgehoopte spanning en emotionele gifstoffen, vaak in combinatie met angst en boosheid.
    • Krampen: Vastklampen aan beperkende gedachten of overtuigingen, moeite met loslaten.
    • Kreupel: Gevoel van emotionele of mentale onvolkomenheid en een laag gevoel van eigenwaarde.
    • Migraine: Overmatige druk om te voldoen aan verwachtingen, gepaard met boosheid en stress over dingen die niet volgens plan verlopen.
    • Lymfeklierzwellingen: Gevoel van onzekerheid en onveiligheid, moeite met controle over je leven.
    • Maagproblemen: Onvermogen om nieuwe ervaringen te verwerken, opgekropte spanning en emoties.
    • M.E.: Verlies van levensdoel en energie, vaak gekoppeld aan teleurstelling en verdriet uit het verleden.
    • Multiple Sclerose: Een harde houding tegenover jezelf, zelfafwijzing en een verlangen naar wraak.
    • Nagelproblemen: Gevoelloosheid (harde nagels), boosheid (scherpe nagels), onzuiverheden in gedachten (vuile nagels).
    • Nekproblemen: Vasthouden aan oude waarden en overtuigingen, moeite met meebewegen met de stroom van het leven.
    • Neusproblemen: Positief: je intuïtie volgen. Negatief: bemoeizucht of nieuwsgierigheid.
    • Nierproblemen: Diepe zelfafwijzing, schuldprojectie op anderen en moeite met het accepteren van jezelf.
    • Ogen: Zicht op je leven en alles wat je ziet.
      • Bijziendheid: Angst voor de toekomst, je trekt je terug in je eigen wereld.
      • Verziendheid: Je vermijdt het heden, constant vooruitplannen.
      • Wazig zien: De realiteit niet willen accepteren.
      • Blindheid: De wereld niet meer willen zien of vertrouwen.
      • Linkeroog-problemen: Weigeren om emotionele pijn te erkennen.
      • Rechteroog-problemen: Moeite met daadkrachtig handelen.
    • Oren: Het vermogen om te luisteren.
      • Doofheid: Afsluiten van de buitenwereld, jezelf isoleren.
      • Oorontsteking: Gevoel van frustratie door kritiek of verwijten van buitenaf.
    • Parkinson: Het verlangen om alles te controleren, interne spanning en onbeweeglijkheid.
    • Peesontsteking: Onbuigzaamheid en starheid, je dwingt jezelf te veel.
    • Prostaat-problemen: Gevoel van waardeloosheid, frustratie over onvermogen.
    • Reumatiek: Je voelt de druk om alles goed te doen en lijdt onder zelfopoffering.
    • Rugproblemen:
      • Bovenrug: Gevoel van gebrek aan steun en liefde.
      • Middenrug: Last van onverwerkte problemen uit het verleden.
      • Onderug: Angst over materiële zekerheid en bestaanszekerheid.
    • Slapeloosheid: Blijven piekeren en zorgen maken, moeite met loslaten.
    • Stotteren: Gebrek aan zelfvertrouwen en angst om je te uiten.
    • Trombose: Opgekropte liefde en emoties die niet vrij kunnen stromen.
    • Verkoudheid: Emotionele kwetsbaarheid, opgekropte frustraties zoeken een uitweg.
    • Verlamming: Het gevoel geen kant op te kunnen, vastzitten in een situatie.
    • Voetproblemen: Moeite met stabiliteit en standvastigheid, leven volgens de overtuigingen van anderen.
    • Zwaarlijvigheid: Onderdrukte creatieve energie en een innerlijke leegte die vervuld wil worden.
    • Zweren: Opgekropte boosheid en irritatie die naar buiten wil komen.

      Ik heb een heel groot boek waarin nog veel meer beschreven staat. Mocht jou klacht hier niet tussen staan? Laat het me dan even weten, dan zoek ik het met alle liefde voor je op!

      Veel liefs, Rianne

  • Structuur en rust tijdens de sint periode!

    Hé lieve ouder,

    De Sinterklaas-periode komt er weer aan, en dat is voor veel kinderen een tijd vol spanning en magie. Maar als ouder van een hooggevoelig en/of hoogbegaafd kind weet je ook dat het soms een behoorlijk intense periode kan zijn. Al die prikkels van cadeautjes, liedjes, intochten en surprises… Het is eigenlijk niet zo gek dat ze soms overprikkeld raken. Hyper én moe tegelijk, met emoties die alle kanten op schieten.

    Geen zorgen, ik geef je graag wat tips om deze periode wat rustiger en fijner door te komen voor jullie beiden.

    Structuur

    Hooggevoelige kinderen houden van voorspelbaarheid. Dat geldt waarschijnlijk ook voor jouw kind. Met alle spanning rondom Sinterklaas is het dus fijn om wat structuur te bieden. Vertel bijvoorbeeld duidelijk wanneer de schoen wordt gezet en hoe jullie de dagen richting Pakjesavond invullen. Dit geeft ze houvast en zorgt voor minder onrust.

    Tip: Maak samen een aftelkalender of gebruik een weekplanner, zodat je kind precies kan zien wanneer het zover is. Zo voorkom je de vraag: “Wanneer komt Sinterklaas nou?” om de 5 minuten. 😉

    Beperk prikkels

    Ja, ik weet het, er is zoveel leuks te doen tijdens de Sint-tijd! Maar voor jouw hooggevoelige kind kan het allemaal snel te veel worden. Probeer daarom bewust te kiezen waar je wel en niet aan mee doet. Een drukke intocht of Sinterklaasfeest? Prima, maar plan daarna een rustig moment in zodat je kind kan bijkomen en overprikkeling wordt voorkomen. Het heeft dan echt even tijd nodig om al die prikkels te verwerken.

    Tip: Kijk goed naar je kind na zo’n drukke dag. Is het energieniveau laag of zie je tekenen van overprikkeling? Creëer dan een rustige, prikkelvrije omgeving waarin je kind kan ontspannen, bijvoorbeeld met een boekje lezen of even chillen. Wellicht heb je een lekker plekje op hun kamer gemaakt en kunnen ze daar even tot rust komen. En wat niet weet, wat niet deert. Vaak weten de kinderen niet dat er van alles te doen is. Kijk dus goed wat je wel en wat je niet doet.

    Laat ze hun emoties uiten

    De Sinterklaasperiode is niet alleen spannend, maar kan ook emotioneel intens zijn. Misschien merk je dat je kind sneller gefrustreerd of verdrietig is. Hooggevoelige kinderen voelen die emoties vaak extra sterk. Zorg dat je de ruimte biedt om erover te praten of te tekenen. Soms is het voor een kind lastig om precies te zeggen wat ze voelen, maar een knuffel en een luisterend oor doen al wonderen.

    Tip: Vragen zoals “Wat vond je het leukste aan vandaag?”, “Ik zie dat je een beetje moe bent, klopt dat?”  of “Hoe voel je je nu?” kunnen een goede opening zijn voor een gesprek over hun gevoelens tijdens de Sint-periode.

    Hou rekening met hun energie

    Je herkent het vast: eerst super hyper en daarna ineens helemaal instorten van vermoeidheid. Vooral in de dagen rondom Sinterklaas kun je dit bij je hooggevoelige kind zien gebeuren. Probeer goed te letten op hun energie en zorg dat ze voldoende rust krijgen.

    Tip: Zorg voor een rustig avondritueel, zeker als ze die dag veel spannende momenten hebben meegemaakt. Dat helpt ze om weer in balans te komen en beter te slapen. Er zijn genoeg kinder meditaties te vinden, waar ze naar kunnen luisteren om lekker in slaap te vallen. Of laat ze hun gedachten opschrijven in een boekje. Of zet een lekkere diffuser neer met een etherische olie die wat rust brengt.

    Zet in op de essentie van het feest

    Sinterklaas draait niet alleen om cadeautjes, maar vooral om samen zijn en delen. Probeer je kind dat gevoel mee te geven. Dat kan helpen om de focus minder te leggen op de spanning van wat ze krijgen, en meer op de gezelligheid van het feest.

    Tip: Bereid samen dingen met ze voor. Laat ze helpen op ‘’de pakjesavond’’, maak samen pepernootjes of maak samen een gezellige tafel met allerlei lekkers. Zo ben je samen bezig en kun je de tijd wat uitrekken, wat de spanning iets kan verzachten.

    Zorg voor jezelf

    Niet alleen je kind heeft rust nodig, maar jij ook! Zorg dat jij genoeg energie hebt om er voor je kind te zijn. Een lang lontje is in deze periode geen overbodige luxe. Geef jezelf de ruimte om dingen wat makkelijker te maken, ga iets eerder naar bed zodat je de rust kunt nemen die je nodig hebt.

    Tip: Bereid al je cadeautjes voor en begin op tijd. Zo kom je ook niet in tijdsnood.

    Tot slot…

    Vergeet niet: jouw hooggevoelige kind beleeft deze periode anders dan anderen. Dat is helemaal oké. Geef ze de ruimte om het op hun manier te doen, en vertrouw erop dat jij weet wat het beste is voor jouw kind.

    Heb je toch het gevoel dat je kind extra ondersteuning kan gebruiken om wat beter in hun vel te zitten in deze drukke tijd en de spanning wat te verminderen? Dan kan een NEI-sessie uitkomst bieden. We kijken dan samen naar wat je kind nodig heeft om weer in balans te komen, zodat de spanning niet té hoog oploopt.

    Ik wens jullie een hele fijne en vooral ontspannen Sinterklaasperiode toe!

    Veel liefs,
    Rianne

  • Een goede start na de zomervakantie!

    Hé lieve ouder!
    Ik hoop dat je een heerlijke vakantie hebt gehad met je kids en gezin! Want in die periode moet je toch ook voor jezelf weer een beetje opladen.

    Structuur
    Je zult nu ongetwijfeld ook wel weer merken dat de kids weer toe zijn aan structuur. Dat is bij ons ook wel het geval. Wij hebben altijd een heel ander ritme in de vakantie. Wat betekent -> laat eruit en laat erin. Mijn kids gaan dan echt pas rond 22:00/22:30 naar bed. Maar slapen dan dus ook echt goed uit. Maarja, ik kan natuurlijk niet even naar school toe om te vragen of we dat ritme aan kunnen houden J

    Maar na zo’n vakantie waarin alles mag is het ook wel weer fijn dat de kinderen weten waar ze aan toe zijn en er dus weer structuur komt. Zo nemen wij dus altijd week 3,4,5 vakantie omdat wij dan in de 6e week alweer moeten werken, de kinderen wel alweer een wekker moeten zetten en er dus eerder uit moeten, maar overdag dus nog wel even relaxed kunnen opstarten.
    Zodat de overgang naar volgende week iets minder heftig is.

    Verwachtingen
    De eerste dag is natuurlijk voor de kids super spannend. Een nieuwe klas, allemaal nieuwe prikkels.
    Waar zit ik? IS de juf of meester wel lief? Ik ben nog zoo moe…
    Ze moeten natuurlijk weer luisteren, dus er komt best wel weer veel op ze af.
    Verwacht daarom het liefst de eerste week niet teveel van je kind.
    School is dan echt al even genoeg. Ze zullen na schooltijd al die prikkels weer moeten verwerken…
    Geef ze daar dan ook nog even de tijd voor. Probeer de overgangen te beperken dat je niet na school ook nog boodschappen moet halen en nog even een pakketje weg moet brengen, want de uitbarstingen liggen om de loer…

    Zorg voor jezelf
    Een ander ding is dat jij moet zorgen voor een zo’n lang mogelijk lontje de eerste dagen/weken.
    Zet bijvoorbeeld de klok beneden 10 minuten vooruit. Zo lijkt het alsof het al later is en heb jij nog steeds die 10 minuten speling waarin je nog een keer liefdevol vraagt of ze hun schoenen willen aandoen. J
    Zorg dus zelf voor een volle batterij en pak wellicht wat extra slaap.

    Geef je kind 2 keuzes
    Waarschijnlijk komen er momenten dat je kids toch gaan lopen zeuren.. ‘’Ik wil niet…’’ ‘’ Jaaahaaa, ik ben toch al bezig?’’ Om je kind in beweging te krijgen zonder al die discussies, kun je je kind 2 mogelijkheden bieden.
    ‘’ Doe je eerst je schoenen aan, of maak je eerst je tas klaar?’’
    ‘’ Zullen we eerst je haar even doen of poets je eerst je tanden?’’

    Complimenten
    En dan misschien nog wel een hele belangrijke. Zorg ervoor dat je je kind deze week een beetje oppept, geef een complimentje. ‘’ Ik ben zo blij om je weer te zien, hoe was je dag?’’
    ‘’ Heel veel plezier vandaag lieverd! Love you!’’ ‘’Wat vond je het leukste aan vandaag?’’
    ‘’Hoe gaat het met je? Ik kan me voorstellen dat je moe bent na zo’n 1e dag.’’

    In plaats van dat je vooraf zegt: ‘’Goed je best doen he?’’ ‘’Zet hem op’’
    Dan kan het voor je kind weleens overkomen dat hij of zij hun best moet doen voor jou als ouder.
    In de eerste voorbeelden merk je dat je kind daar een ander gevoel aan overhoud. Iets waardoor hij zich gezien en gehoord voelt.

    Ik hoop dat je wat kunt met mijn tips.
    Mocht je je kind nou extra willen ondersteunen, kijk dan eens naar een NEI sessie.

    Hierbij kunnen we kijken of je kind goed geaard is of dat hij teveel in zijn hoofd zit en het daardoor chaos is. Dan kun je ook niet fijn leren.
    We kunnen kijken hoe zijn energielevel is en of we op die manier die nog een beetje omhoog kunnen krijgen.
    We kunnen kijken naar bepaalde onbewuste triggers waardoor de faalangst weer actief is. En dat is geen fijn begin om het schooljaar mee te starten.

    Let op jezelf dit weekend en ik wens jullie allemaal weer heel veel plezier toe volgende week!

    Veel liefs!

  • Driftbuien, gek werd ik ervan!

    Hé lieve lezer,

    Driftbuien, 1 van de moeilijkste dingen om mee om te gaan als je het aan mij vraagt.

    Want oh, die gebeuren vaak op de meest ongemakkelijke plekken!
    In de supermarkt, als ze net dat ene snoepje willen hebben.
    * Of op die verjaardag als het weer niet goed gaat tussen de kinderen onderling.
    * ’s Avonds als ze naar bed moeten en het weer niet vanzelf gaat.
    * ’s Ochtends als er weer tijdsdruk is en we echt over 5 minuten klaar moeten zijn!

    Ach ik denk dat ik nog wel even door kan gaan.
    Toen mijn kinderen nog kleiner waren kon bij de oudste de driftbuien soms wel 45 minuten duren! En denk maar niet dat mijn lontje dan zo lang was dat ik dat 45 minuten kon verdragen. Die momenten kon ik mij heel goed voorstellen dat ouders op het punt staan om hun kind door elkaar schudden uit wanhoop! Want waarom houdt je kind niet gewoon op met huilen, aaarghhh!

    En dan kwam de onzekerheid natuurlijk ook omhoog.
    Wat moet ik doen?
    Ben ik wel een goede moeder?
    Waarom lukt het met niet?
    Kunnen we dan niet gewoon 1 dag normaal doorkomen?!


    Het gedrag van een hooggevoelig kind begrijpen is belangrijk.

    Als je niet begrijpt hoe het gedrag van je hooggevoelige kind werkt, is het echt een onmogelijke puzzel die je probeert te maken.
    Je moet echt de gebruiksaanwijzing hebben waar hooggevoeligheid met dikke letters bovenaan staat.
    Want in die gebruiksaanwijzing staan echt hele andere tips en eigenschappen dan in een ‘normale’ gebruiksaanwijzing, geloof me.

    Wat was ik blij dat iemand mij erop wees dat mijn kind waarschijnlijk hoogsensitief was. Hoog, watte dacht ik nog.
    ’s Avonds ben ik gelijk het internet opgegaan en daar vinkte ik de ene na de andere eigenschap aan.

    Oké, dat is duidelijk dacht ik. En nu? Nu moet ik dus gaan leren hoe ik als ouders hier mee om kan gaan en mijn kind dus goed kan begeleiden.

    Boeken, tijdschriften, google, lezingen, webinars alles was in ene mijn beste vriend.

    Belangrijk is dat jij je hooggevoelige kind accepteert hoe hij is.
    Pas vanaf daar kun je stappen gaan zetten. Je hoeft het niet gelijk van de hoge daken te gaan schreeuwen of het continu als argument te gebruiken, wees gerust.

    Het belangrijkste wat ik je vanaf de acceptatie wil adviseren is om je zoveel mogelijk te verdiepen in dit onderwerp. Ik heb uiteindelijk een opvoed cursus gedaan en ik gun iedereen deze tips die voor mij het verschil hebben gemaakt.
    Je leert hoe je je kind het beste kan benaderen en daarnaast dus ook heel erg te kijken naar je eigen lontje. Want als jij niet goed voor jezelf zorgt en met een vol hoofd uit je werk vandaan komt en je kind aandacht van je wil en jij schiet uit je slof, is dat niet eerlijk tegenover je kind.

    Zelfzorg is dus mega belangrijk!

    Rijdt nog even een extra rondje uit je werk om even je hoofd leeg te maken of zeg gewoon eerlijk dat je echt heel moe ben en je even een momentje van rust nodig hebt en vraag of ze dat oké vinden. Zeg dan ook dat je daarna er weer voor ze bent, maar dat je dit even nodig hebt. Weet je wat het is? Ze voelen namelijk toch al veilloos hoe jij je voelt. Dus wees daarover gewoon eerlijk alsjeblieft. Daarmee help je je kind alleen maar met dat het de dingen dus goed aanvoelt. Ze kunnen als het ware dwars door je heen kijken.

    Maar goed ik dwaal weer een beetje af. Als ik eenmaal begin met typen dan vind ik het lastig om te stoppen, want ik kan er hele boeken over schrijven. Ik kon vroeger op school ook niet samenvatten, dus dat moet je dan maar voor lief nemen.:)

    Daarna is het zaak om te kijken waardoor die driftbuien komen. Het heeft te maken met hun emmertje dat overstroomt. Ze krijgen zoveel prikkels te verwerken de hele dag, dat het belangrijk is om rustmomenten in te lassen, maar belangrijker om signalen te herkennen als ze ‘oranje’ zijn. Ik gebruik vaak de kleuren van het stoplicht. Rood, oranje en groen. Groen is oké. Alles gaat goed en alles is gezellig. Oranje is eigenlijk al de alarm fase. Deze moet je leren herkennen, want dan kun je je kind alvast uit de situatie halen en op die manier de ‘rode fase’ te vermijden.

    Wat gebeurd er als mijn kind rood is?
    Als je kind rood is heeft communicatie echt totaal geen zin. Je kunt je afvragen of je de boxring in wilt stappen als je kind daar ook in de ring staat in zijn rode fase. Ik zeg altijd dat het dan zwart wordt voor de ogen van het kind en jouw lontje heel snel opbrand. Met de welbekende machtsstrijd tot gevolg! En die moet je nou juist niet willen, want dan heb je alleen maar verliezers.

    Terug naar die oranje fase.
    Als jij er dus voor kunt zorgen dat je de signalen gaat herkennen van oranje. ( Bij ons waren de oren de graadmeter. Hoe roder hoe bozer en een hele volle emmer die bijna ging overstromen)
    Op zo’n moment moet je leren om het voor je kind op te nemen. Is het aan het spelen met een ander kindje en zie je dat het eigenlijk klaar is? Vraag aan de ouder of die het kind wil komen halen, omdat je ziet dat jou kind moe is.
    Gaat je kind weer lopen tieren tegen je uit school vandaan? Het is dus bijna rood. Zeg dan gewoon eerlijk dat je het kind begrijpt, maar dat je even de was gaat doen (verzin wat), omdat je anders hele lelijke dingen gaat zeggen tegen je kind en je kind dat niet verdiend. En dat je kind op die manier ook even iets kan doen voor zichzelf om af te koelen en weer terug naar groen te gaan.
    Ga geen boodschappen doen uit school vandaan met je kind. Je kind zijn emmer kan echt heel vol zijn uit school vandaan. Als het dan ook nog al die lekkere dingen ziet en het dat ook nog eens niet mag?
    BOEM! Daar is de driftbui (rode fase!)

    Moet je uit school echt even wat halen? Spreek dan van te voren even af wat het kind ervan kan verwachten. ‘’ We moeten echt even een kleine boodschap halen.  Ik weet dat je dit vervelend vind maar anders kunnen we vanavond niet eten. Je mag van mij of even in de auto wachten of je gaat even mee naar binnen, maar je mag van mij niks uitkiezen. ‘’ Of zeg dat hij 1 lekker snoepje/broodje mag uitkiezen. Maak het dus helder voor je kind.

    Waardoor je de oranje fase dus uiteindelijk kan afbuigen en je kind niet doorslaat in de rode fase.
    Werkt dit dan altijd? Nee, natuurlijk niet. We blijven allemaal mens en daarin maken we fouten, maar van die fouten leren we ook weer. Of je dacht dat je kind oranje was, maar eigenlijk was die al beginnend rood.

    Bespreek de fases ook met je kind.
    Het heeft ons heel erg geholpen. Ik vroeg regelmatig ‘’ Waar zit je?’’ En dan wees hij het aan op zijn lichaam.. Ik denk ongeveer hier, een beetje oranje.

    Sommige ouders hangen op de koelkast een stoplicht met een wasknijper, zodat de kinderen het zelf kunnen laten zien waar ze zitten.

    Voor de puber in huis is dit natuurlijk veel te kinderachtig. Tegen hem of haar kun je natuurlijk veel meer praten en gewoon vragen hoe het met diegene gaat. Toon interesse in de schooldag. Heb je nog veel gelachen? Wat vond je het stomste van vandaag? Hebben jullie nog iets geleerd vandaag, of alleen maar gehangen? Probeer mee te praten in hun taal. Op die manier krijg je verbinding die mega belangrijk is.
    Vraag dus niet alleen maar of ze nog cijfers terug gehad hebben, maar echt even oprecht te vragen hoe ze in hun vel zitten.

    Wil jij opvoeden zonder gedoe? 
    Ik heb een online cursus ontwikkeld waarin ik je allerlei tips en tricks geef om niet elke keer meer in die machtsstrijd terecht te komen.

    Lekker online, zodat jij het op je eigen tempo kunt volgen!
    https://rianneouwerkerk.plugandpay.nl/checkout/opvoeden-zonder-gedoe-1716126377

    Ik hoop dat je weer wat tips kunt gebruiken en zie je graag bij de volgende blog!

    Veel liefs, Rianne

  • Ze durfde weer in de ballenbak!

    Ze durfde weer in de ballenbak!!

    Begin januari was mijn man met onze dochter naar de pannenkoekenboot geweest.  Samen,  want Ruben en ik lusten geen pannenkoeken. 😅

    Het was vrij rustig op die boot en ze zijn samen ook nog even boven op het dek gaan kijken.

    Gelijk even plassen, want de vaart was bijna ten einde. Enthousiast als mijn dochter is zei ze “pap, ik ga nog even in de ballenbak!”

    Dat is goed. Ik was mijn handen en kom eraan.

    Toen mijn man zijn handen stond af te drogen hoorde hij een keiharde gil en wist genoeg! Wat je hierbij moet weten is dat het een grote klep is, omdat de ballenbak in het ruim van het schip is en dus alleen met een zware klep te openen is.

    Ons meisje hadden ze opgesloten in de ballenbak! De vrouw die daar werkte had hem dicht gedaan en niet gekeken of er nog iemand in zat, omdat ze weer bijna bij de wal waren.

    Onze dochter had het heel goed opgelost door heel hard te gaan gillen en zelfs de naam “Dennis” te roepen, want er waren meerdere papa’s, zo zei ze later zelf. Gelukkig was mijn man er heel snel bij, maar het was voor haar natuurlijk een heel vervelend en traumatisch moment!

    Heel lang heeft ze niet meer gedurfd en zag je gelijk de angst bij haar.

    We hebben haar steeds voorzichtig gevraagd of we niet nog een keertje met elkaar naar de pannenkoekenboot zouden gaan. Maar steevast zei ze:”nee! Ik wil niet meer naar de pannenkoekenboot!”

    Uiteindelijk merkte ik dat ze ook niet meer zelf naar een vreemde wc wilde. Want wat als de die deur ook niet meer open zou krijgen en ze er ook niet onderdoor zou kunnen?

    Gelukkig heb ik nu de kennis om met de biotensor het stukje loskoppelen. En er zat inderdaad een emotionele blokkade op dat stuk!

    Na een paar dagen vroegen wij of ze het leuk vond om met ons en opa en oma naar de pannenkoekenboot te gaan en ze zei : jaa! Maar dan blijft er wel altijd iemand bij mij toch?

    We zijn afgelopen weekend geweest en zodra de ballenbak open ging, ging ze samen met haar broer erin. Eerst moest ik nog blijven kijken, maar ze is uiteindelijk zelfs even alleen erin geweest!

    Wauw! Wat fijn dat ik inmiddels een tool heb om de trauma stukjes te verwerken!❤️.     En boven alles, dat zij er geen last meer van heeft!

    Benieuwd of ik wat voor jou kan betekenen? Je mag me altijd een de sturen!

    Liefs Rianne!

× Neem contact op via WhatsApp