Moet jij ook al die ballen hoog houden?

Je hoeft niet alles alleen op te lossen!

Ben je opzoek naar rust in je gezin? Dat je kind gewoon blij naar school gaat?

Ik kijk graag met je mee!

Ben je doodmoe en wil je de heftige emoties van je kind beter begrijpen zodat hij beter in zijn vel komt te zitten?

Herken jij 1 of meerdere punten?

* Je vind het moeilijk om je kind zo te zien worstelen met zijn gevoelens.

* Je wil graag die energieke moeder zijn en het goed doen op alle fronten. toch voel je je aan het einde van de dag helemaal opgebrand.

* De gezinsharmonie is er niet (meer) en die wil je zo graag terug.

* Je kind heeft al meerdere therapieën gevolgd, maar niets helpt.

* Je ziet dat je kind het zwaar heeft. Het heeft spanningen voor school, faalangst,want het legt de lat zo hoog. En jij voelt je zo machteloos en zit met je handen in je haar, omdat je niet meer weet wat je moet doen.

* Je kind heeft al allerlei testen gehad, maar hoogbegaafdheid is moeilijk of net niet vast te stellen waardoor jullie tussen wal en schip vallen.

* Je kind is op school het voorbeeld kind, maar zodra hij thuis is vertoond hij ander gedrag en komen daar de driftbuien.

Waarom is het dan zo moeilijk?

Omdat dit iets is vanuit het onderbewustzijn van je kind!
Het onderbewustzijn heeft alle antwoorden!

Jij wil alleen maar dat je kind gelukkig is!
En dat je kind fijn in zijn vel zit, toch?
Maar hoe moet je je kind dan nu helpen?

In de praktijk is het ouderschap toch een moeilijkere opdracht dan je gedacht had.

Komen ze vaak net op de momenten dat het net niet uitkomt, kost het je soms mega veel energie om je kind (weer) te motiveren, of verstoren ze weer je nachtrust, omdat ze een enge droom hebben.

Het opvoeden van (vermoedelijk) hoogbegaafde kinderen is niet makkelijk. Het vraagt net een iets andere opvoeding en een dosis meer geduld. Het is dus een andere tak van sport en vraagt dus ook meer energie!

Waardoor je soms net iets meer moppert dan je zou willen en kun je je soms schuldig voelen, doordat je eigenlijk iets samen met je kind wil doen, maar de moed niet op kunt brengen om je telefoon aan de kant kunt leggen, omdat je opgebrand bent.

Om vervolgens ‘s avonds in je bed je toch weer verdrietig te voelen, want je had je de dag toch zo anders voorgenomen!

Wil je nu echt aan de slag om het stevige fundament voor je kind te worden?
Zodat je je kind goed kunt begeleiden in deze toch al moeilijke wereld?

En niet alleen je kind, maar we kunnen ook met jou zelf aan de slag! Denk aan generatie belasting. Wanneer jij je trauma’s niet opruimt, geef je ze door. Angsten, dingen die jij jezelf aanpraat, allemaal dingen die je kunt aanpakken om niet elke keer boos te reageren naar je kind.

Ben jij klaar om ermee af te rekenen?

Of blijf je het uitstellen? Je bent het waard!

Ik wil verandering
Het is tijd om in actie te komen!

Hoelang lukt het nog om alle ballen in de lucht te houden?

Het leven is soms best pittig!
Als moeder moet je al die ballen maar hoog houden! Kids naar school, alle brood bakjes en drinken klaar? Zorgen voor de boodschappen, het huishouden en dan ook nog eens op tijd koken, want iedereen moet weer door naar de sport.

En als dat dan het enige was, dan ging het nog wel. Maar op het moment dat je kinderen niet lekker in hun vel zitten en dit ook nog om extra aandacht vraagt…

Heb je soms weleens het gevoel dat je nooit aan de beurt komt. Je nooit ff 5 minuten op de bank kan zitten met een thee’tje.

Stel je eens voor....

Je hebt een tuinslang met een paar gaatjes. Eerst lukt het je nog wel om die gaatjes dicht te duwen. Maar de kracht van het water is zo hard, dat er nog meer gaten bijkomen waar water uit komt. Het kost je heel veel moeite om al die gaatjes te dichten. Op den duur komen er zoveel gaatjes bij en kun jij het niet meer met jou vingers dichten en spuit alles er heel hard uit!

Zo werkt het dus ook met onderdrukte emoties!

Heel lang lukt het je, vaak op wilskracht om de emoties weg te stoppen en ze niet te hoeven voelen. Denk aan een moment dat je er doorheen zit en eigenlijk in tranen uitbarst, omdat je het niet meer weet. Maar je wil groot blijven voor de kinderen, want je wil niet dat ze je zien huilen.

Tot het moment dat er iets gebeurt in het lichaam, zoals dat huilen wat je wegstopt en niet luistert naar je gevoel.

Wat denk je dat je krijgt? Grote kans op hoofdpijn, of toch weer die rug die opspeelt want naar de fluisteringen heb je niet geluisterd.
Dus is jouw lichaam genoodzaakt om tegen je te gaan schreeuwen!

En als we dan kijken naar onze kinderen:

Er gebeuren de hele dag dingen die ze niet altijd even leuk vinden. Het enige wat ze eigenlijk willen is die erkenning dat je je kind begrijpt.

Maar in de drukte van alledag lukt dat niet altijd en reageren we soms een beetje kort af. Waardoor het emmertje van je kind weer een beetje voller wordt.

En als je dan de signalen mist, dan hoeft er vaak maar iets heel kleins te gebeuren en BAM! daar is de driftbui!

Ik weet genoeg!

Of wil je liever nog even blijven aanrommelen?

En ben je een beetje sceptisch?

De keuze is helemaal aan jou!

Het is in ieder geval totaal niet gek dat je twijfelt.
Gaat dit wel echt werken? Wat doet zij dan anders dan al die anderen therapeuten?

* Heeft je kind het niet leuk op school?
* Veel last van buikpijn, hoofdpijn zonder verklaarbare reden?
* Je kind heeft veel driftbuien.
* Je kind reageert verlegen.
* Je kind voelt zich niet happy.
* Je kind heeft angsten.
* Je kind legt de lat altijd veel te hoog.

Al dit soort ongemakken proberen je iets te vertellen. En de biotensor kan de vertaalslag maken van het onbewuste naar het bewuste en kunnen we aan de slag om te kijken waar dit vandaan komt en het loskoppelen uit het systeem.

In onze westerse wereld doen we veel aan symptoom bestrijden. Hoofdpijn? dan neem je paracetamol. Is je kind prikkelbaarder? Dan zal er ergens iets gebeurd zijn wat hij niet leuk vond, maar het moeilijk vind om daarover te spreken. Is je kind heel stil? Ook dan kan daar een emotie onder zitten. Is je kind alleen maar aan het schreeuwen tegen je? Ook dit is een signaal waar we naar kunnen kijken. Gaat je kind met buikpijn naar school?

Als je op een andere manier leert kijken naar wat jouw kind nodig heeft, dan kunnen we echt gaan helpen en stappen zetten voor dat stevige fundament!

Als je luistert naar de fluisteringen van je lichaam, dan hoeft het niet te schreeuwen!

Ja ik wil er voor gaan!

Hi, ik ben Rianne!

Het heeft bij mij een tijdje geduurd voor ik echt durfde te gaan werken met de biotensor. Dat zweverige gedoe. Wat moet dat nou doen voor mijn kind?

Uiteindelijk liepen wij echt vast met ons kind. Toen was het moment dat ik open stond voor alles, als het maar hielp! En ben ik naar iemand toe geweest. Zij meette uit welke olie mijn zoon nodig had voor de prikkelverwerking. Maar ook de vele vragen waar ik mee rond liep kreeg ik antwoord op.

Ik durfde toch niet helemaal op mijn moeder gevoel te vertrouwen, maar gelukkig heb ik geleerd om daarop te mogen vertrouwen, want jij weet heel goed wat je kind nodig heeft. En dus is jou gevoel ook echt juist! Vertrouw erop!

Toch is het fijn dat ik ze nu ook dieper kan ondersteunen. En emotionele blokkades weg kan halen voordat het ze teveel belemmert.
En dat gun ik jouw gezin ook! Want als je de angel te pakken hebt, kun je weer gaan groeien en is jouw wegennet weer helemaal vrij zonder obstakels!

En wat Positive Discipline voor mij betekent heeft:

Ik heb er ook jaren over gedaan om eindelijk iets te vinden wat werkt!
Al die driftbuien! Ik voelde me alleen en moe!

Na een lange zoektocht ben ik nu zo trots op mijn kinderen! De afspraken die ze nakomen, dat we dingen gewoon met elkaar kunnen overleggen, we op tijd een positieve time-out nemen als het wel eens hoog oploopt en de kinderen ook echt met ons meedenken!

Inmiddels zijn we een team met elkaar!
En dat gevoel gun ik ieder gezin!

Lees hier mijn hele verhaal